Bugün Cumhuriyetimiz’in kurucu, Atamız, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün 79’ncu ölüm yıldönümü ve tüm yurtta gerçekten veya göstermelik orası ayrı konu ama anılıyor. Bugün gerçekten bir kez daha anladım ki bizim millet kadar kafası çok kolay çorba edilen başka millet yok!

Bu dünyaya gelen en yüce en güçlü milletlerden biri belki de öncüsüyüz. Bizim damarlarımızda akan kan ne vatanımızdan geçmemize izin verir, ne bir tehditte topraklarımızı bırakıp gidecek cesaretsizliğe izin verir. Öyle yüce bir milletiz ki bir lokma ekmekle bir cihana göğüs gerip topraklarımızı kimselere vermedik.

Fakat anlayamadığım bir o kadar da unutkan bir o kadar da çabuk kanabilecek kadar da iyi niyetli mi desem saf bir milletiz. Ne çabuk unuttunuz yaşadıklarımızı. çok değil ya yüz yıl önce yaşananlara her gün okudunuz, dinlediniz, izlediniz! O kadar geri gitmeye bile gerek yok biz zaten yüz yıllardır ihanetler yaşayan, sürekli sınanan bir milletiz.  Ama diziler, filmler, abuk subuk programlar izleterek uyutulan da bir milletiz. Gençler deseniz bizim kültürle zerre alakası olmayan ne varsa özenip onlarla beynini dolduran gençler oldu resmen. Cadılar bayramı nedir ya onu bile kutluyorlar artık. Bende gencim ama bu kadar şey bana abes ve saçma geliyor. Ya her şeyi geçtim tamam bazı şeyler yapılabilir sonuçta yenilik güzel şey ama asıl önemli olan değerler unutulur mu? Bu kadar dünyadan bir haber yaşanır mı anlamıyorum. Ben işe koşarak gelirken saat 09.05’e yetişeceğim diye otobüste yanımda oturan liseli genç kızın bundan haberi bile yok arkadaşına telefonda ‘niye ders başlamadı, ne sırası ya ben gelemem sıraya falan, ilk ders yok yazılayım sıkıntı yok’ diye konuşuyordu. Pes dedim gerçekten her şeyden geçtim 10 Kasım olduğunun bile farkında değil.

Alanya bugün sınıfta kaldı benim gözümde Atam’ı anmak anlamında… Evet Atatürk Anıtı önünde siyasiler, Belediye Başkanımız, Kaymakamımız, oda başkanları, STK üyeleri birçok vatandaş anma programı kapsamında oradaydı, saygı duruşundaydı ama sokaktakiler saat 9’u 5 geçe sirenler çalarken umursamadı bile! Birisi kırmızı ışık yeşile dönsün de gideyim yoluma, birisi aman karnım aç karnımı doyurayım diye uğraşıyordu. Bir dakika ya bir dakika beklemek ne kadar zor gelmiş pes… Ama takdir ettiğim birileri oldu. İnşaat yapan işçiler binaya kurdukları iskele tepesinde bile olsa siren çalarken Atası’na saygıyı unutmadı ve kıpırdamadan saygı duruşunda bekledi…  Hakkını yemeyeyim bu saygısızların yanı sıra kıpırdamadan duran da bir o kadar çoktu.

https://www.youtube.com/watch?v=EJm7QWHengc&feature=youtu.be

Bence artık kendine gelme zamanı… Dünya bile Atamızın huzurunda saygı duruşunda beklerken, tüm cihanı dize getiren Mustafa Kemal’i bir hatırlayın, öğrenin, dinleyin, okuyun…!